Graag wil ik jullie wijzen op een nieuw boek dat Paul Trossèl – die in 2017 in de uitzending was bij RTL Late Night – heeft uitgebracht. Paul kreeg in 2008 een hersenstaminfarct en sindsdien zit zijn heldere geest opgesloten in zijn compleet verlamde lichaam. Hij kan ook niet meer praten. Daarover schreef ik samen met hem en zijn vrouw Arianne een boek, Oogwenk. Hierover mochten we bij jullie in de uitzending komen vertellen. Paul sprak toen met behulp van een spraakcomputer. Nu is hij dus terug met een nieuw boek, dat hij dit keer uitbracht met een andere vrouw; neurowetenschapper Femke Nijboer.
Levenslust gaat over lol houden in het leven, wat er ook gebeurt. Das Leben ist kein Ponyhof, zeggen de Duitsers. Ofwel: het leven is niet altijd leuk en gemakkelijk. Soms is het ronduit klote. Paul Trossèl kan erover meepraten – als hij nog een stem had, dan. In de ogen van velen is Paul kampioen pech. Terwijl zijn zoontje Hugo naast hem televisie keek, kreeg Paul op zijn 36ste uit het niets een hersenstaminfarct. Hoewel hij sindsdien volledig verlamd is en dus ook niet meer kan praten, kent zijn levenslust geen grenzen. Op de meeste dagen geeft hij zijn leven een dikke acht.
‘Geef mij dan maar een spuitje, zo zou ik niet willen leven’, zeggen mensen vaak, als ze horen wat Paul is overkomen. Nou, dat valt nog te bezien, stellen Paul en neurowetenschapper Femke Nijboer in hun nieuwe boek Levenslust. Femke won verschillende prijzen voor haar onderzoek naar hersentechnologie en de levenskwaliteit van mensen met het locked-in syndroom. Géén van de mensen die ze interviewde, wilde dood. Ze ontmoette ware levenskunstenaars: mensen die hun lot zo naar hun hand hadden gezet dat ze de dood in zijn gezicht leken uit te lachen.
In Levenslust laten de mensen die wij al snel bestempelen als ultieme pechvogels, zien dat we tot veel meer in staat zijn dan we denken. De oplossingen die zij vonden om er het beste van te maken, vertaalden Femke en Paul in zes universele lessen voor een leuk leven no matter what. Als ze werken voor mensen met locked-in, dan werken ze zeker voor de minder onzaligen onder ons. Dus hoe erg is een corona-lockdown nou helemaal?